donderdag 27 maart 2014

The best is yet to come ~ Novastar

Liefste bloggers

Hier zijn we weer met wat nieuw leesvoer! :)

Vrijdag trokken we een dagje het binnenland in. Samen met Raggie (die alweer met een lach paraat stond om ons te begeleiden) en de andere studenten bezochten we 2 schooltjes. Op die manier konden we ook eens twee andere culturen leren kennen. De eerste school die we bezochten lag in Santigron, hier zaten vooral marronkinderen (kinderen met een zwarte huidskleur) op school. We werden heel hartelijk ontvangen door het schoolhoofd en kregen wat uitleg over de werking van de school. De klasjes telden daar heel wat minder leerlingen, aangezien de school in het binnenland (nl. het kleine dorpje Santigron) gelegen is en dit deel van Suriname minder inwoners telt. 



Daarnaast kwamen we heel wat te weten over de marroncultuur: Marronkinderen zijn van nature nogal hevig en de opvoeding gebeurt vaak enkel op school. In de klassen is het dus heel wat drukker. 














Na een interessante rondleiding overhandigden we enkele spullen die we in België gekocht hadden en per boot lieten opsturen. De leerkrachten waren hier zeer tevreden mee en met een grote lach op ons gezicht (het deed ons veel deugd om mensen te helpen die het met heel wat minder moeten doen dan wij!)) stapten we terug op de bus. 


Na een (héél) hobbelige rit op de bauxietgronden (met deze rode grondstof maakt men hier aluminium) van het dorpje Matta  kwamen we aan bij een plaatselijk schooltje. 


Het verschil in cultuur viel ons meteen op: in deze school zitten enkel Inheemse kinderen, ook wel Indianen (voor de BALO-studenten onder ons-> link columbus J) genoemd. Deze kinderen gedroegen zich opvallend rustig en namen een zeer beleefde houding aan. Ook aan dit schoolhoofd gaven we wat ingezameld (didactisch) materiaal dat zonder twijfel nuttig gebruikt zal worden!





























Na deze interessante bezoekjes zetten we onze busrit verder richting ‘colakreek’. Geloof het of niet, maar deze kreek heeft zijn naam écht niet gestolen.  De diepbruine kleur ontstaat door vallende bladeren en dit proces houdt de zuurtegraad van het water constant, waardoor het veilig zwemwater is. Het water lijkt sprekend op cola, maar vergis je niet, de smaak en geur was nergens te bespeuren. J 




        

Na een middagje uitblazen (even bekomen van onze stage en de warmte mocht wel) en ‘colazwemmen’ trokken we in de gietende regen (ook dit is Suriname…) terug naar de Londenstraat.


Tijdens het weekend werkten we vooral voor school. We willen de school (én vooral de kinderen!) echt helpen met de rekenproblemen en daarvoor maakten we al MAB-materiaal, getalbeelden en een positietabel. Creatief zijn met de beperkte middelen die we hier hebben is dus echt wel de boodschap! 

































































Daarnaast werkten we verder aan onze portfolio’s en genoten op zaterdagavond van een heerlijk dinertje in het Indische restaurant ‘Jawa’.

We startten onze nieuwe stageweek met een kriebelige noot. Maandagochtend werden we verrast door drie nieuwe, opdringerige en (eerlijk toegegeven) ongewenste huisgenoten. Stiekem bouwden de drie musketiers kakkerlak, kikker en salamander een klein feestje in onze keuken. Maar het feestje was van korte duur want wij schakelden onze beste vriend BOP (zie: insecticide spray) in en gaven onze drie vrienden een laatste rustplaats (zie: vuilnisbak). Amen.


Na een deugddoende nachtrust vertrokken we maandag weer met volle moed en een rugzak vol didactisch materiaal richting Simonspolder. Ook onze slaapzak mochten we niet vergeten, want op maandagavond zouden we (na het voorzien van naschoolse opvang, een heerlijke zwembeurt en bami-avond in de tuin van meneer De Vries) opnieuw een nachtje slapen in het huis van de zwager van mevrouw Dongen. 












In Domburg overnachten geeft ons namelijk de mogelijkheid om ’s ochtends wat langer in dromenland te blijven en de wekker pas om 7.00 u. af te duwen i.p.v. 05.30 u. Lisa gaf deze week heel veel les in klas 6. Ze gaf o.a. een dramatische les rond oorlog, rekenlessen over kommagetallen en geldtarieven en een taalles rond stellingen. Famke gaf maandag les in klas 1 en introduceerde er een klassikaal klik-klakboek, dat anders gewoon lag te ‘koekeloeren’ in het schoolbibliotheekje… Daarnaast nam ze ook nog wat lessen in klas 5 (bv: natuuronderwijs over kringloop van voedingsstoffen) en klas 4 (bv: taal – oorzaak en gevolg) over.  


Naast onze stageopdracht ‘les geven’ voelen wij echter ook nog de drang en motivatie om de school bij de staan met zorg. Deze week maakten we heel wat didactisch materiaal om in de klas én tijdens onze zorguren te gebruiken. We konden al heel wat kinderen helpen door zorg te voorzien en proberen van ons ‘zorgproject’ echt iets moois te maken, zodat we de kinderen kunnen helpen met hun rekenproblemen. 

Ook mevrouw Dongen konden we deze week plezieren door het cadeau doen van een nieuwe bureaustoel en heel wat knutselmateriaalJ.


Vanavond verwelkomen wij met veel toeters en bellen de ouders van Lisa, die een weekje boven ons komen wonen. Het zal ons ongetwijfeld veel deugd doen om deze vertrouwde personen terug te zien en ook hen van dit prachtige land te laten genieten!

Surinaamse groetjes
Famke & Lisa




3 opmerkingen:

  1. Familie Dobbelaere28 maart 2014 om 09:40

    Dag Lisa,

    We zien dat je het daar zeker naar je zin hebt!
    Het is leuk om het elke week te kunnen volgen van jullie reilen en zeilen in Suriname!!

    Geniet van de dagen dat je mama en papa er zijn en doe ze vele groeten van Myriam & Gerrit!! en geniet zeker nog van de dagen dat je daar kan meemaken!!

    Liefs

    De Dobbelaerkes!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Waw Lisa en Famke!

    wat een ondernemende studenten zijn jullie! Ze zullen nog lang van jullie inzet, enthousiasme, zorg en creativiteit kunnen nagenieten. Dank je wel voor jullie boeiende, kleurrijke en sappige verhalen. Ik geniet er iedere keer van.
    Hartelijke groet,
    Hilde Michiels

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De leerkrachten waren hier zeer tevreden mee en met een grote lach op ons gezicht (het deed ons veel deugd om mensen te helpen die het met heel wat minder moeten doen dan wij!)) stapten we terug op de bus. einde quote - allemaal relatief(non material eternal habitat, room, sun, laughter etc.) , me dunkt dat die kinderen daar veel meer dan de witte kinderen hier, hebben als je begrijpt wat ik bedoel.

    BeantwoordenVerwijderen