Omdat het hier vakantie is MAAR wij toch ook keihard moeten werken!
Om de sfeer op school tussen de leerkrachten wat beter te maken en de
spanningen van de laatste maanden wat weg te nemen (overplaatsing mevrouw
Dongen naar O.S. Simonspolder), besloot onze schoolleider om een teambuilding
te organiseren. We voelen ons heel welkom, aanvaard en veilig op school, maar we
merken soms dat het tussen de collega’s onderling wat wringt. Deze teambuilding
was dus ook in onze ogen echt wel noodzakelijk. Deze werd uiteraard meteen
enthousiast onthaald en goedgekeurd door het Ministerie van Onderwijs en
Volksontwikkeling. Het was een heel gedoe om voor iedereen een gepaste datum te
vinden, maar waar een wil is, is een weg. De teambuilding stond gepland op
vrijdag 25 april (dit is middenin de paasvakantie) naar het recreatieoord
‘Overbridge’. Niet alle collega’s konden mee (sommigen waren niet vrij, anderen
wilden geen moeite doen om de sfeer te verbeteren) maar we waren best met een
grote groep die echt aan de teamgeest wou werken. Er werd afgesproken dat
iedereen iets zou voorzien voor die dag (water, frisdrank, spelletjes,
versnaperingen, rijst, kip, enz.) om de kosten wat te drukken. Om 09.30 u.
vertrok ons busje en er heerste al meteen een heel gezellige sfeer. We kunnen
erg goed opschieten met onze collega’s en ook onderling werd er heel wat
gebabbeld en gelachen. Na een uurtje rijden kwamen we aan en laadden we samen,
als team, alle spullen uit en brachten die naar onze hut. Er waren tafels,
stoelen en een hangmat voorzien. We installeerden ons meteen (eten uitstallen,
spelletjes klaarzetten) en maakten samen een wandeling om het park wat te
verkennen.
Het mooie weer, het tropisch strand en de informele, losse sfeer
beloofden er een leuke dag van te maken. Na een eerste lunchpauze (Surinamers
eten hier de hele dag door) speelden we samen enkele leuke team-, kaart- en
bordspelletjes. Daarnaast kon ik heel wat gesprekken tussen de collega’s
bijwonen die gingen over school. Er werd op een open, eerlijke en respectvolle
manier met elkaar gecommuniceerd en iedereen luisterde naar elkaars mening. Een
goede onderlinge en open communicatie is op school
van groot belang, dus hier waren de leerkrachten al een stapje vooruit in
gegaan. Na het middagmaal gingen we samen een plonsje nemen in de
Surinamerivier, waarnaast ‘Overbridge’ gelegen is.
Het was zalig baden in het
koele water bij die hitte (30°C) en ook toen voerden wijzelf en de collega’s
leuke gesprekken met elkaar. Ook hielden wij samen een gesprek met ons schoolhoofd,
mevrouw Dongen. Zij deed het ‘negatieve’ verleden van de school uit de doeken
en zei vervolgens dat ze heel blij was met deze vruchtbare teambuilding. Ook wij
vonden het zeer aangenaam en goed georganiseerd!
Heel
onverwacht werden wij uitgenodigd op een Hindoestaans huwelijk en deze
gebeurtenis sloegen wij zeker en vast niet af. Op zaterdag 28 april zou het
nichtje van onze collega uit de 4e klas, juf Sujata, trouwen.
Aangezien dit een heel chique gelegenheid is bij de Hindoestanen wilden wij
zeker niet onderdoen. Om Hindoestaanse kledij te huren, waren we te laat maar
aangezien we beiden een lang galakleed meebrachten van België, was dit ook een
optie die mevrouw Dongen onmiddellijk goedkeurde. We maakten een afspraak bij
de kapper om onze haardossen mooi uit te blazen en shminkten (iets wat niet
dagelijks voorkomt) ons voor dit feestelijke moment.
Die avond
werden wij uitgenodigd om de viering bij te wonen van 20.00 uur tot 24.00 uur, iets wat in
deze cultuur heel wat langer duurt dan bij ons. Helemaal opgemaakt, vertrokken
we met onze twee collega’s uit klas 4; juf Sujata en juf Su-Ann, naar de
plaats van het gebeuren. Aangekomen in het Lalla rookh – gebouw, plaats waar de
meeste Hindoestaanse huwelijken plaatsvinden, konden we onze ogen niet geloven.
Honderden mensen, neerzittend op witte stoelen, woonden deze viering bij. Het
(bijna) getrouwde koppel bevond zich samen met de familie in een soort kiosk
dat zich in het midden van het gebouw situeerde.
Terwijl er barmannen de mensen (waaronder wij uiteraard :) ) voorzagen van drank en allerlei typische Hindoestaanse lekkernijen, zette de
pandit (op z’n Hindoestaans; priester) het inzegenen van het koppel verder in
het bijzijn van de naaste familieleden.
Tijdens de vele gebeden zagen we heel
wat typische rituelen waar wij met veel verbazing naartoe stonden te kijken. Zo
werd er op een bepaald moment een doek over het hoofd van de man en vrouw
gelegd.
Ook bekeken wij hoe de man en vrouw werden vastgebonden aan elkaar door
middel van een touw en hiermee zevenmaal rond de kiosk moesten rondlopen.
Tijdens deze spectaculaire belevenis werden we gehaald door een ober om aan
tafel te gaan. We werden bediend zoals we nog nooit hadden meegemaakt. De obers
stonden in een rij aan te schuiven om onze borden vol te scheppen met alle
vegetarische Hindoestaanse gerechten.
Met een rond buikje (té rond) werden wij
alweer begeleid naar een dessertbuffet en gaven ook daar het beste van onszelf
(de namen van de zoetigheden is ons niet bijgebleven ,de smaak echter
wel!).
Wanneer de
viering afgelopen was (deze moet ten laatste voor 12 uur afgerond zijn) en de
bruid een ander traditioneel kleed had aangetrokken, werd de openingsdans
ingezet. Deze werd vrij statisch gedanst in een hartje dat op de grond werd
bekleed met bloemen. Nadien nam het kersverse getrouwde koppel plaats op hun
traditionele troon en deed de fotograaf zijn ding.
Na de uitgebreide fotoshoot
mochten de mensen het koppel komen feliciteren en ook wij deden dit! We maakten
ook gebruik van deze gelegenheid om het koppel te bedankten dat we dit moois
mochten bijwonen.
Maandag, dinsdag, woensdag en donderdag gaven we het beste van onszelf voor ons project "Gezonde voeding", dat na de vakantie van start gaat. Aangezien de levensstijl van de kinderen op school heel ongezond is, wouden wij hier graag een project rond opstarten.
's Ochtends begonnen we na het ontbijt met 'een stevige vergadering' over de aanpak van onze lessen. We brainstormden over onze doelen, onderwerpen, bedankingskaarten (ja hoor, het einde komt verbazend snel in zicht!),... We vlogen er onmiddellijk in!
Terwijl Famke een prentenboek maakte over gezonde voeding, dat later de naam "Wout Wortel" kreeg, vloog Lisa tussen de schaar en de lijm om de bedankingskaartjes vorm te geven.
De dag nadien maakten we affiches over gezonde voeding om op school op te hangen. Zo willen we de kinderen toch wat warm maken en vooral overtuigen om hun eetgedrag en levensstijl aan te passen.
Ook veel lesvoorbereidingen passeerden de revue. Tijdens het vele werken door werden we verwend door onze toffe huisgenoot, meneer Van Nevel, die ons voorzag van een fris overgoten appelsiensapje.
Liefs,
Famke en Lisa
t is toch leuk jullie ervaringen te lezen.wat gaat de tijd toch vlug he.
BeantwoordenVerwijderenNog heel veel plezier daar en geniet nog van de laatste weken!!!
gr Danny en Martine
't is mooi om dit te volgen. In zo een mooi land vertoeven en totaal je ding kunnen doen wat kan je nog meer verlangen. De belevenissen van! Kan niet beter omschreven worden. Kijk uit naar wat nog komt.
BeantwoordenVerwijderenEat, sleep, work, repeat REAL LIFE!!!
Kus van ons en groetjes aan je vrienden.
Lisa en Famke
BeantwoordenVerwijderenHeel leuk om jullie blog te volgen! Zo te lezen hebben jullie het daar erg naar jullie zin. Tot binnenkort!